دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321immunization children in corona virus crisisایمن سازی کودکان در شرایط بحران کرونا ویروس511742710.22038/hmed.2020.52938.1099FAمعصومه معتمدیکارشناس ارشد آموزش بهداشت و ارتقائ سلامت، مربی بیماریها و ایمنسازی، مرکز بهداشت شماره یک مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000000159680248Journal Article20201020<em>Covid 19 disease affects many health activities, including immunization. Ignoring the immunization of children and the decline in immunization coverage at a time when the country's health care network system is struggling with Covid 19 may simultaneously infect the country with vaccine-preventable diseases and increase the risk of other communicable diseases spreading nationwide. It is feared that the negligence of families on child immunization will not only ruin the country's past achievements in this field, but in addition to the corona epidemic, we will also see the spread of other contagious diseases such as polio and measles. Fortunately, immunization services are still in place in these conditions of Covid 19 disease, and services are provided to the dear people of the country in accordance with health protocols. Therefore, we hope to see the maintenance and promotion of immunization coverage in the country</em><em>.</em>بیماری کووید ۱۹ بر بسیاری از فعالیتهای بهداشتی اثرگذار بوده که ایمنسازی نیز از این موارد است. بیتوجهی به ایمنسازی کودکان و افت پوشش ایمنسازی در شرایطی که سیستم شبکه بهداشت و درمان کشور درگیر مقابله با کووید ۱۹هستند، ممکن است کشور را همزمان درگیر بیماریهای قابلپیشگیری با واکسن نموده و خطر شیوع سراسری سایر بیماریهای واگیر را به دنبال داشته باشد. بیم آن میرود که با سهلانگاری خانوادهها درباره ایمنسازی کودکان نهتنها دستاوردهای گذشته کشور در این زمینه ضایع شود، بلکه در کنار همهگیری کرونا، شاهد همهگیری بیماریهای واگیر دیگری همچون فلج اطفال و سرخک نیز باشیم. خوشبختانه خدمات ایمنسازی در این شرایط فراگیری بیماری کووید ۱۹همچنان برقرار بوده و ارائه خدمت به مردم عزیز کشور با رعایت پروتکلهای بهداشتی انجام می شود. بنابراین امیدواریم شاهد حفظ و ارتقاء پوشش ایمن سازی در کشور باشیم.دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321Investigating the relationship between "social network use" and "depression" among students of Mashhad School of Paramedical Sciences.تاثیر استفاده از شبکه های اجتماعی بر افسردگی دانشجویان دانشکده علوم پیراپزشکی مشهد2461705410.22038/hmed.2020.49199.1032FAستاره سرودیکارشناسی تکنولوژی پرتوشناسی، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-4775-7970سمانه مصطفی پورکارشناسی ارشد فیزیک پزشکی، گروه تکنولوژی پرتوشناسی ، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0003-2525-8270شبنم علومیاستادیار، گروه تکنولوژی پرتوشناسی دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0003-1472-992Journal Article20200601<em><strong>Introduction:</strong></em>Internet and smartphones have undeniable positive effects on people's life in society, but sometimes, inappropriate use of them can threaten users' mental health and consequently, their quality of life. The purpose of this study was to investigate the relation between smartphones & social networks use and depression among students of Mashhad Paramedical School <br /><em><strong>Materials & Methods: </strong></em>A questionnaire about smartphone & social networks use and Young's Internet Addiction Questionnaires and Beck Depression Inventory, was completed by 225 students of the Paramedical school.. <br /><em><strong>Results: </strong></em>The results of Young's Internet Addiction Test showed that 2.99% of participants were in the severe Internet addiction group, and 17.91% of them were in the moderate Internet addiction group. Based on the scores of the Beck Depression Test, 58.33% of students were in the normal group for depression and 3.7% were in the severe depression group. The results of the Pearson correlation test showed a moderately significant positive correlation between the scores of the Young Internet Addiction Questionnaire and the Beck Depression Inventory (r = 0.518, p-value <0.01). <br /><em><strong>Conclusion</strong></em>: Considering the significant relationship between internet addiction and depression among the participant students in this study, strategies need to be adopted to enhance students' awareness about the dangers of the Internet and cell phone overuse. As well as, students should be forced to attend psychology and education workshops.<strong>مقدمه:</strong> اینترنت و تلفنهای هوشمند اثرات مثبت انکارناپذیری در زندگی افراد جامعه دارند، اما گاهی بدلیل استفاده نامناسب، میتواند سلامت روانی کاربران و در نتیجه کیفیت زندگی آنهارا با تهدید روبرو سازد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه استفاده از تلفن همراه و شبکههای اجتماعی با افسردگی دانشجویان دانشکده پیراپزشکی مشهد انجام شده است.<br /><strong>روش کار:</strong> پرسشنامهای محقق ساخته مشتمل بر تعدادی سوال در رابطه با استفاده از گوشی و شبکههای اجتماعی به همراه دو پرسشنامه اعتیاد اینترنتی یانگ و تست افسردگی بک، توسط 225 نفر از دانشجویان دانشکده علومپیراپزشکی، که در سال 97-1396 بصورت تصادفی انتخاب شدند، تکمیل گردید.<br /><strong>نتایج:</strong> نتایج آزمون "اعتیاد اینترنتی یانگ" در این پژوهش نشان داد که 2.99 درصد از دانشجویان ، در گروه وابستگی شدید به اینترنت، و17.91 درصد از آن ها، در گروه وابستگی متوسط قرار داشتند. بر اساس نمرات "تست افسردگی بک" ، 58.33% از دانشجویان از نظر افسردگی، در گروه بهنجار،24.07% افسردگی خفیف، 89/13% در گروه افسردگی متوسط و 3.7% جز گروه افسردگی شدید قرار-گرفتند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین نمرات پرسشنامه اعتیاد اینترنتی یانگ و افسردگی بک نشان داد که بین این دو متغیر، همبستگی مثبت معنادار متوسطی برقرار است(r=0.518, p-value<0.01).<br /><strong>نتیجه گیری:</strong> با توجه به رابطه معنیداری که بین اعتیاد اینترنتی و افسردگی در دانشجویان مورد مطالعه مشاهده شد، نیاز است راهکارهایی جهت آموزش و فرهنگ سازی مناسب در زمینه استفاده از این تکنولوژی ها و ملزمنمودن دانشجویان به گذراندن کارگاههای روانشناسی-تربیتی اتخاذ گردد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321Investigating the relationship between spiritual intelligence and academic performance of medical clerkships of Kashan’s Shahid-Beheshti Hospitalبررسی ارتباط هوش معنوی با عملکرد تحصیلی کارآموزان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی کاشان33251658010.22038/hmed.2020.49919.1048FAسعیده دریازادهدکترای تخصصی، مرکز تحقیقات آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-6138-0981مریم یاوریدانشجوی دکترای تخصصی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.0000-0001-5808-147عباس تقوی اردکانیدانشیار، گروهاطفال، مرکز تحقیقات عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاهعلوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.0000-0002-9049-382Xداوود خیرخواهدانشیار، گروهاطفال، مرکز تحقیقات عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاهعلوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران0000-0002-5098-5157محمد رضا شریفاستاد، گروه اطفال، مرکز تحقیقات عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران00000000-0002-2049-3محمد جواد ازادچهرکارشناسی ارشد، گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران0000-0002-2049-3370رویا باقریدکترای حرفه ای پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران0000-0002-9069-5162Journal Article20200626<em><strong>Introduction:</strong></em>Spiritual intelligence, as the foundation of individual beliefs, plays an essential role in various fields of human life, especially the progress and academic performance of students. The aim of this study was to determine the relationship between spiritual intelligence and academic performance of medical clerkships of Shahid Beheshti Hospital of Kashan University of Medical Sciences. <br /><em><strong>Materials & Methods: </strong></em>In this cross-sectional descriptive study, 100 medical clerkships participated in the available method in 2020. The data collection tool was a valid and reliable questionnaire of spiritual intelligence and the clerkships' average was measured to measure academic performance. Data were analyzed using T-test and Pearson correlation test and SPSS16 software. <br /><em><strong>Results: </strong></em>There is no significant relationship between spiritual intelligence (and its components) and clerkships' academic performance (p <0.05). The average component of self-awareness, love and affection in male clerkships (44.10 ±15.28) was significantly higher than female clerkships (22.62±4.68) (p = 0.009). Among male clerkships, there is a significant relationship between self-awareness, love and interest, and academic performance (p = 0.025). The average component of dealing with moral values and spiritual intelligence (total score) in married clerkships was significantly higher than single clerkships (p <0.05). Also, among single clerkships, there is a significant relationship between the component of general thinking and belief dimension and academic performance (P = 0.040). <br /><em><strong>Conclusion</strong></em>: By increasing the score of self-awareness, love and affection among male clerkships, and by increasing the score of the overall thinking and belief dimension among single clerkships, the level of their academic performance increases significantly. It seems that appropriate and continuous training in the field of spiritual intelligence and educational planning in order to strengthen the spiritual values of students, will be effective in promoting students' academic performance.<strong>مقدمه:</strong> هوش معنوی به عنوان زیربنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه های گوناگون زندگی انسان به ویژه پیشرفت وعملکرد تحصیلی دانشجویان دارد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط هوش معنوی با عملکرد تحصیلی کارآموزان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود.<br /><strong>روش کار:</strong> دراین مطالعه توصیفی مقطعی 100 نفر از کارآموزان پزشکی به روش در دسترس در سال 98 شرکت کردند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه روا و پایای هوش معنوی بود و معدل کارآموزان برای سنجش عملکرد تحصیلی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی و آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS16 تحلیل شد.<br /><strong>نتایج:</strong> میان هوش معنوی (و مؤلفههایش) و عملکرد تحصیلی کارآموزان ارتباط معناداری وجود نداشت (05/0p>). میانگین مؤلفه خودآگاهی، عشق و علاقه، در کارآموزان مرد (28/10±15/44) بهطور معناداری بیشتر از کارآموزان زن (68/4 ± 62/22) بود (009/0p=). در بین کارآموزان مرد، ارتباط معناداری بین مؤلفه خودآگاهی، عشق و علاقه و عملکرد تحصیلی وجود داشت (025/0p=). میانگین مؤلفه پرداختن به سجایای اخلاقی و هوش معنوی (نمره کل) در کارآموزان متأهل بهطور معناداری بیشتر از کارآموزان مجرد بود (05/0p>). همچنین در بین کارآموزان مجرد، ارتباط معناداری بین مؤلفه تفکر کلی و بعد اعتقادی و عملکرد تحصیلی وجود داشت (040/0p=).<br /><strong>نتیجه گیری:</strong> با افزایش نمره مؤلفه خودآگاهی، عشق و علاقه در بین کارآموزان مرد و با افزایش نمره مؤلفه تفکر کلی و بعد اعتقادی در بین کارآموزان مجرد، میزان عملکرد تحصیلی آنها افزایش معناداری پیدا میکند. به نظر می رسد که آموزش های مناسب و مستمر در زمینه هوش معنوی و برنامه ریزی های آموزشی در جهت تقویت ارزش های معنوی دانشجویان، در ارتقای عملکرد تحصیلی دانشجویان موثر باشد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321The effect of team-based learning on students' learning and motivation of Students of medical emergency in the triage lessonبررسی تأثیر تدریس به روش یادگیری مبتنی بر تیم بر یادگیری و انگیزه تحصیلی دانشجویان فوریتهای پزشکی در درس تریاژ43341705810.22038/hmed.2020.50081.1053FAشهرزاد غیاثوندیاناستاد، گروه داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران0000-0002-0072-8427مهسا حاجی محمدحسینیمربی، گروه فوریت های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران0000-0002-0072-8427حمید آسایشمربی، گروه فوریت های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران0000-0002-9916-9476رقیه صادقیکارشناسی ارشد پرستاری، بیمارستان ایزدی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران0000-0001-7397-9609محمدرضا آزادهدانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری اورژانس، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران0000-0001-6331-5294محمد پرورش مسعودمربی، گروه فوریت های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران0000-0001-5033-5165Journal Article20200701<em><strong>Introduction:</strong></em>Team-based learning is a kind of participatory and new learning. The aim of this study was to evaluate the impact of teaching by team-based learning on learning and the academic motivation of emergency medical students in the triage course. <br /><em><strong>Materials & Methods: </strong></em>This semi-experimental study was conducted as a census in the second semester of 2017-2016 on associate students of medical emergencies in part of the content of the two-unit course of medical emergencies in disasters, which is related to triage in children and adults. To measure the amount of learning before and after the implementation of this method and also to measure the amount of memory before the beginning of the method, after the end of it and about six months later, the test was held and the scores were compared. The Harter Academic Motivation Questionnaire was also used to assess academic motivation before and after the course. To analyze the data, SPSS software version 19 was used with descriptive and analytical indicators such as pair-t-test at a significance level of less than 0.05. <br /><em><strong>Results: </strong></em>In this study, the mean scores of external motivation and students' motivation increased significantly compared to the before implementation of team-based learning methods(P value=0.03), and the scores of internal motivation increased compared to the previous one(P value=0.05). Comparison of the mean of the scientific score obtained from the triage course also showed that the average score of the students after the implementation of the team-based learning method was significantly higher than before implementation of team based learning (P value=0.01). <br /><em><strong>Conclusion</strong></em>: The results of this study showed that the use of TBL teaching method has increased the motivation and improved the learning of medical emergency students. Therefore, the use of this method is recommended in teaching students.<strong>مقدمه:</strong> روش یادگیری مبتنی بر تیم نوعی یادگیری مشارکتی و جدید است. این مطالعه باهدف ارزیابی تأثیر تدریس به روش یادگیری مبتنی بر تیم بر یادگیری و انگیزه تحصیلی دانشجویان فوریتهای پزشکی در درس تریاژ صورت گرفت.<br /><strong>روش کار:</strong> این مطالعه بهصورت نیمه تجربی به صورت سرشماری در نیمسال دوم 97-1396 بر روی دانشجویان کاردانی فوریتهای پزشکی در بخشی از محتوای درس دو واحدی فوریتهای پزشکی در بلایا که مربوط به تریاژ در اطفال و بالغین است، صورت گرفت. برای سنجش میزان یادگیری در قبل و بعد از اجرای این روش و همچنین سنجش میزان به یادآوری مطالب قبل از شروع روش، بعد از پایان آن و نیز حدود شش ماه بعد آزمون برگزار و نمرات باهم مقایسه شد. همچنین جهت بررسی انگیزش تحصیلی قبل و پس از پایان دوره از پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شد. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه 19 با شاخصهای توصیفی و تحلیلی همچون T زوجی در سطح معنیداری کمتر از 05/0 استفاده شد.<br /><strong>نتایج:</strong> در این مطالعه میانگین نمرات انگیزه بیرونی و انگیزه دانشجویان در مقایسه با قبل اجرای روش یادگیری مبتنی بر تیم به میزان معناداری افزایش یافته بود (P value=0.03)و نمرات انگیزه درونی نیز در مقایسه با قبل افزایش را نشان داد(P value=0.05). مقایسه میانگین نمره علمی کسب شده از درس تریاژ نیز نشان داد میانگین نمره کسب شده دانشجویان بعد از اجرای روش یادگیری مبتنی بر تیم به میزان معناداری نسبت به قبل از اجرای این روش، بیشتر بوده است.(P value=0.01)<br /><strong>نتیجه گیری:</strong> نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از روش تدریس TBL موجب افزایش انگیزه و بهبود یادگیری دانشجویان رشته فوریت های پزشکی شده است. بنابراین استفاده از این روش در آموزش دانشجویان پیشنهاد می گردد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321Analysis of cultural, educational and social criteria in the process of recruitment and promotion of medical faculty membersتحلیل معیارهای فرهنگی، تربیتی و اجتماعی در فرایند جذب و ارتقاء اعضای هیات علمی علوم پزشکی61441705710.22038/hmed.2020.50770.1068FAمحمد دهقانی فیروزآبادیدانشیار، گروه بیماری های مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.0000-0002-6481-0702فرشید عابدیاستاد، گروه بیماری های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.0000-0001-6920-5512صادق شکریاستادیار، گروه طب ایرانی، دانشکده طب سنتی ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.0000-0001-6974-9376Journal Article20200727<em><strong>Introduction:</strong></em>Identifying cultural and social criteria for use in the recruitment process and promoting faculty members at the Ministry of Health has always been difficult and challenging. The purpose of this study is to investigate why this area of activity is important and extracting existing indicators and analyzing them. <br /><em><strong>Materials & Methods: </strong></em>The study was conducted through library and analytical study. The methodology of humanities studies was used to investigate this issue. Regulations and implementing guidelines were reviewed. <br /><em><strong>Results: </strong></em>Indicators were extracted with general / specialized and positive / negative titles, and were classified into quantitative and qualitative categories. <br /><em><strong>Conclusion</strong></em>: The general aspects of indicators and their quality are a major challenge. The criteria for the specialized aspects of this activity, although largely quantitative, do not address the concerns of this area of activity. The proposed approach is to produce an index based on all three parts of the commitment concept and not just the "commitment to the result".<strong>مقدمه:</strong> شناسایی معیارهای فرهنگی، تربیتی و اجتماعی برای استفاده در فرایند جذب و ارتقای اعضای هیات علمی علوم پزشکی همواره دشوار و چالش برانگیز است. هدف از این مطالعه، بررسی چرایی اهمیت این حوزه فعالیتی، استخراج معیارهای موجود و تحلیل آنهاست.<br /><strong>روش کار:</strong> متدولوژی مطالعات علوم انسانی، با استفاده از مطالعه کتابخانه ای و تحلیلی برای بررسی این موضوع انجام شد. آیین نامه و دستورالعمل های اجرایی بررسی گردید.<br /><strong>نتایج:</strong> شاخص ها با عناوین عمومی/ تخصصی و سلبی/ایجابی استخراج و در دو دسته کمّی و کیفی دسته بندی شدند.<br /><strong>نتیجه گیری:</strong> چالش عمده؛ عمومی و کیفی بودن شاخص هاست. ملاک های جنبه های تخصصی این فعالیت، هرچند به طور عمده کمّی است ولی دغدغه های مربوط به این حوزه فعالیتی را برطرف نمی کند. راهکار پیشنهادی، تولید شاخص بر مبنای هر سه بخش مفهوم تعهد و نه فقط«تعهد به نتیجه» است.دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321Short Courses of faculty development: A pathway to improve educational skills and learning transfer of faculty members to educational environmentsبرنامه های کوتاه مدت توانمندسازی: راهکاری برای رشد مهارت تدریس و انتقال آموخته های اعضای هیئت علمی به محیطهای آموزشی72621706010.22038/hmed.2020.49862.1047FAفاطمه کشمیریاستادیار، گروه آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایراناستادیار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی ،یزد، ایران0000-0002-6791-2579Journal Article20200624<em><strong>Introduction:</strong></em>Short-term faculty development courses are one of the ways to improve faculty members' educational skills at universities. The aim of the present study was to assess the effect of short-term faculty development courses on faculty members' educational skills. <br /><em><strong>Materials & Methods: </strong></em>The present study is a cross sectional study. In this study, faculty members of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences who participated in the courses were entered in the study. The course were developed through the literature review and the views of the experts. The educational objectives developed based on the expected roles of the faculty members in universities. The course is designed in three axes, including educational planning, teaching-learning methods, and assessment. The active learning methods were used, including Jigsaw, case-based learning, and small group discussion. Program evaluation is done by assessing learner satisfaction, learning, and transferring learning to the educational environment. Data were analyzed using descriptive statistics. <br /><em><strong>Results: </strong></em>In the present study, 78 faculty members participated in the short-term faculty development courses. Four times faculty development courses have been implemented in in 2017-2019. The results of the present study showed that the participants were satisfied with the courses (4.57±0.15) and their performance on scenario-based questions was in the high level (8.57±2.96). Participants assessed their learning transfer to real situation in the higher than medium level. (±3.73 0.36) <br /><em><strong>Conclusion</strong></em>: Evaluation of the Short-term courses reported in acceptable level for improving participants’ performance. The results of the present study showed that short-term development courses could be used as a solution to improve faculty members' teaching skills and applying what they have learned in real-world settings.<strong> مقدمه:</strong>دوره های کوتاه مدت توانمندسازی اعضای هیئت علمی یکی از روشهای توسعه مهارتهای آموزشی اعضای هیئت علمی در دانشگاههای علوم پزشکی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر دوره های کوتاه مدت توانمندسازی بر رشد مهارتهای آموزشی و انتقال یادگیری به محیطهای آموزشی توسط اعضای هیئت علمی در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شده است.<br /><strong>روش کار:</strong>مطالعه ی حاضر مقطعی است. در این مطالعه برنامه دوره کوتاهمدت با استفاده از بررسی متون و دیدگاه صاحبنظران تدوین شده است. اهداف آموزشی دوره در رابطه با نقشهای آموزشی مورد انتظار از اعضای هیئت علمی تعیین شد. این دوره آموزشی در سه محور طراحی شده است که شامل برنامه ریزی آموزشی، روشهای یاددهی-یادگیری و ارزشیابی است. در این دوره از روشهای یاددهی-یادگیری فعال شامل روشهای معمایی، یادگیری مبتنی بر مورد، و بحث گروهی در گروه های کوچک استفاده شد. اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی کهدر دوره های توانمندسازی شرکت کردند(78 نفر)، در مطالعه وارد شدند. ارزشیابی برنامه با استفاده از ارزیابی رضایت فراگیران، انتقال آموخته ها به محیط آموزشی و میزان یادگیری شرکت کنندگان انجام شده است. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی با نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شد.<br /><strong>یافته ها:</strong>در مطالعه حاضر 78 نفر از اعضای هیئت علمی در 4 دوره کوتاه مدت توانمندسازی شرکت کردند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد فراگیران از اجرای دوره های آموزشی رضایت داشتند (15/0±57/4) و عملکرد آنان در سوالات مبتنی بر سناریو در سطح مطلوب (96/2 ±57/8) گزارش شده است. میانگین نمرات خودارزیابی شرکت کنندگان در رابطه بکارگیری آموخته ها در محیط واقعی (انتقال یادگیری) بالاتر از متوسط (36/0±73/3) ارزیابی شد.<br /><strong>نتیجه گیری:</strong>نتایج مطالعه حاضر نشان داد دورههای کوتاه مدت توانمندسازی می تواند به عنوان راهکاری جهت بهبود کیفیت آموزشی از طریق رشد مهارتهای آموزشی اعضای هیئت علمی و بکارگیری آموخته ها در محیط های واقعی مورد استفاده قرار گیرد. ارزشیابی برنامه کوتاه مدت توانمندسازی نشان داد تاثیر برنامه آموزشی بر عملکرد شرکت کنندگان در سطح قابل قبول گزارش شده است.دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321Evaluation of clinical toxicology interns' opinions about the webinar based classes.نظرات کارورزان بخش مسمومین در مورد وبینار های برگزار شده91731706310.22038/hmed.2020.51059.1070FAلیلا اعتماداستادیار، ، مرکز تحقیقات علوم دارویی، پزوهشکده فن اوری های نوین ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد ، ایران0000-0002-2800-9395بیتا دادپوردانشیار. متخصص داخلی، گروه سم شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-6004-0344مجید خادم رضاییاناستادیار پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0003-2698-176Xعلی رحمانیکارشناس آموزش مجازی، مرکز آموزش مجازی، معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، مشهد ایران0000-0003-1903-772Xمحمد مشیریاستادیارمرکز تحقیقات سم شناسی بالینی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-0389-2270Journal Article20200809<strong>Introduction:</strong> E-learning in medicine evolves over time. Students' opinions are the most important element of successful teaching. Therefore, we evaluated the opinions of participating students in the clinical toxicology department webinars.<br /><strong>Materials & Methods:</strong> In a cross-sectional study, we asked from precipitating medical interns (29/2/2020-25/4/2020) to complete the web-based questionnaire after the clinical toxicology department webinars. They know that completion of the questionnaires had no effect on the student's assessment score. The questions were open-ended, multiple-choice and Likert (5 scores). The answers of open-ended questions were categorized by two researchers. Questions were about student gender, months of internship, appropriateness of class time, suggested best time to hold class, quality of audio and video of software, the rate of student participation in class, net disconnection, tools and place of participation in class, teaching quality and strengths and weaknesses of classes.<br /><strong>Results:</strong> Ninety questionnaires were completed by XMRand 68.7% of the students completed the questionnaires. The average duration of the classes was 66.8 ± 18.36 minutes, which was longer than the suggested time by the students (42.4 ± 16.5 minutes, PV = 0.005). 72.2% of precipitants rated the quality of sound, image and software as medium to high. Half of the cases (55%) connected by mobile network. The rate of Internet disconnection was higher in extended classes. 81.5% of the precipitants hold the class at home and 91.5% of them used a smartphone.<br /><strong>Conclusion</strong>: Considering the use of smartphone by majority of participants and the possibility of disconnection between teacher and student in the webinar, it is better to repeatedly summarize the important points, do not extend the class and use standard slides with few lines and words visible on the smartphone.<strong>مقدمه</strong>: آموزش مجازی در پزشکی هرروز درحال توسعه است. نظرات دانشجویان مهمترین عنصر سیستم آموزشی است. لذا به بررسی نظرات دانشجویان شرکت کننده در وبینارهای گروه مسمومین پرداختیم.<br /><strong>روش کار:</strong> در یک مطالعه مقطعی، از چهار دوره کاورزان پزشکی (10/12/98-6/2/99) خواسته شد بعداز شرکت در کلاسهای وبیناری گروه مسمومین، پرسشنامه ای فاقد مشخصات را در فضای مجازی تکمیل کنند. تکمیل فرم تاثیری درنمره ارزیابی دانشجو نداشت. سئوالات با پاسخ باز، چند گزینه ای و لیکرت (5 بخشی) بودند. پاسخ های سئوالات بازرا دو نفر از نویسندگان طبقه بندی کردند. سئوالات درمورد جنسیت دانشجو، ماهکارورزی، مناسب بودن زمان کلاس، بهترین زمان برگزاری کلاس، کیفیت صدا و تصویر نرم افزار، امکان مشارکت در کلاس، قطعی اینترنت، ابزار و محل شرکت در کلاس، کیفیت تدریس و نقاط قوت و ضعف بود .<br /><strong>یافته ها</strong>: تعداد 90 پرسشنامه توسط 49 کاورز بعد از 12 جلسه کلاس تکمیل شد. میزان مشارکت در جلسات 12.99 ± 81.73% بود و 68.7% دانشجویان پرسشنامه ها را تکمیل نموند. متوسط مدت زمان کلاسهای برگزار شده 18.36 ± 66.8 دقیقه بودکه 82.2% دانشجویان مدت آنها را متوسط اعلام نموده بودند،که طولانی تر از زمان پیشنهادی دانشجویان بود (16.50 ± 42.4 دقیقه ،PV=0.005 ). 72.2% افراد کیفیت صدا، تصویر و نرم افزار را متوسط به بالا اعلام کرند. نیمی از موارد (55%) دانشجویان ازاینترنت همراه استفاده کرده بوند. میزان قطع ارتباط اینترنت در کلاس های طولانی تر بیشتر بود . 81.5 % کاورزان از منزل درکلاس شرکت کرده بوند .91.5% با کمک گوشی هوشمند درکلاس شرکت کرده بودند.<br /><strong>نتیجه گیری</strong><strong>:</strong> با توجه به استفاده اکثر شرکت کنندگان از تلفن همراه و امکان قطع ارتباط بین مدرس و دانشجو در وبینار بهتر است نکات مهم مکررا به صورت خلاصه بیان شود. زمان جلسات کاهش یابد. از اسلاید های استاندارد حاوی تعداد کم خطوط وکلمات قابل رویت در گوشی هوشمند استفاده شود .دانشگاه علوم پزشکی مشهدافق توسعه آموزش علوم پزشکی2228-643812120210321How to write the process of teaching scholarship?چگونه یک دانش پژوهی آموزشی بنویسیم؟108921692010.22038/hmed.2020.49459.1034FAمعصومه محمد حسین زادهدکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2400-4570جواد سرابادانیدانشیار، گروه بیماریهای دهان و دندان ،دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-6269-7777فاطمه پور اسماعیلکارشناس ارشد، معاونت آموزشی، کارشناس مرکز مطالعات و توسعه اموزش علوم پزشکی. دانشگاه علوپزشکی ، مشهد، ایران0000-0001-8798-9955Journal Article20200610<em><strong>Introduction:</strong></em>Improving the quality of education is always one of the concerns of universities. It seems that by taking advantage of the visible and hidden capacities that exist in educational scholarship, a step can be taken in this direction. So far, scholarly activities and their necessity have not been given enough attention and perhaps. <br /><em><strong>Materials & Methods: </strong></em>Studies show that neglect or dislike of this matter (educational scholarship), more than anything in the lack of complete familiarity of professors and managers in higher education with the capacities and advantages of this approach, so in this study we try It was explained how to formulate an educational research process and through this, a small step can be taken to meet this need. <br /><em><strong>Results: </strong></em>This study is presented in the form of concept, importance, goals, how to design, implement and develop the educational research process, challenges and obstacles in this regard and its management strategies. Developing a scholarly process requires at least a few steps of needs assessment, design and implementation of intervention, evaluation, dissemination and dissemination of the educational process. <br /><em><strong>Conclusion</strong></em>: Despite the importance of educational scholarship, it seems that this has not found its true place among faculty members. One of the reasons and challenges in this field is the culture and the inability to implement and compile the relevant process by those involved, which can be done by getting to know them and helping them.<strong>مقدمه:</strong> ارتقای کیفیت آموزش همواره یکی از دغدغه های دانشگاهها است. به نظر می رسد که با بهره گیری از ظرفیتهای پیدا و پنهانی که در دانش پژوهی آموزشی وجود دارد، می توان در این راستا گام برداشت. تا کنون فعالیتهای دانش پژوهی و ضرورت آن چندان که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است<strong>.</strong><br /><strong>روش کار:</strong> این بررسی در قالب مفهوم، اهمیت، اهداف، نحوه طراحی، اجرا و تدوین فرایند دانش پژوهی آموزشی، چالشها و موانع موجود در این خصوص و راهکارهای مدیریت آن ارائه شده است. تدوین فرایند دانش پژوهی مستلزم حداقل چند گام نیازسنجی، طراحی و اجرای مداخله، ارزشیابی، اشاعه و انتشار فرایند آموزشی است..<br /><strong>نتایج:</strong> بررسی ها نشان می دهد که غفلت یا بی مهری نسبت به این امر (دانش پژوهی آموزشی)، بیش از هر چیز در عدم آشنایی کامل اساتید و مدیران حوزه های آموزش عالی با ظرفیتها و امتیازات این رویکرد است بنابراین در این مطالعه سعی شد که چگونگی تدوین یک فرایند دانش پژوهی آموزشی تشریح و از این طریق، گامی هر چند کوچک در جهت رفع این نیاز برداشته شود.<br /><strong>نتیجه گیری:</strong> علی رغم اهمیت دانش پژوهی آموزشی، به نظر می رسد که این امر چندان در بین اعضای هیات علمی جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است. یکی از دلایل و چالشهای پیش رو در این زمینه فرهنگسازی و عدم توانایی اجرا و تدوین فرایند مربوطه توسط دست اندرکاران است که با آشنایی آنها و کمک به آنان می توان در این خصوص اقدام نمود.