چکیده

مقدمه: اشتراک دانش یکی از فرآیندهای مهم و خلق کننده ارزش افزوده در راهبرد سازمانی است که دارای جنبه‌های برجسته و متمایز بسیار است. سرمایه های مادی معمولا در معرض کاهش سودمندی هستند، در حالی که هرگاه دانش به اشتراک گذاشته شود، ارزش هم افزایی بیشتری ایجاد میشود. تحقیقات نشان می‌دهند که اشتراک دانش، تأثیر مثبتی بر عملکرد سازمانی دارد و از طریق ایجاد دانش جدید، ارزش افزوده ایجاد می‌کند، لذا هدف پژوهش، بررسی تاثیر اشتراک دانش، به عنوان یکی از فرایندهای مدیریت دانش، بر ارزش افزوده دانش است.
روش کار: این مطالعه از نوع مطالعات مروری روایتی است، که به بررسی تاثیر اشتراک دانش بر ارزش افزوده دانش پرداخته است. بدین صورت که ابتدا معیارهای ورود و خروج مقالات تعیین شد. در مرحله بعد، واکاوی مطالعات موجود در گوگل اسکالر ، ساینس دایرکت و همچنین نورمگز، مگیران، سیویلیکا و سامانه گنج (ایرانداک)، انجام شد. از بین 61 مقالات بررسی شده، تعداد 34مقاله در این پژوهش استفاده و درقالب یافته های پژوهش آورده شد.
نتایج:بررسی مطالعات، نشان دادکه مقالات بسیاری بر تاثیر اشتراک دانش بر ارزش افزوده دانش اذعان داشتند؛ این تاثیرات به دو بخش مستقیم و غیرمستقیم تقسیم شد؛ که در بخش تاثیرات مستقیم عوامل (ایجاد دانش جدید، بهبود فرایندهای کسب و کار، افزایش بهره وری سازمانی، افزایش نوآوری و خلاقیت، افزایش کیفیت محصولات و خدمات، بهبود فرایندهای تصمیم گیری) و در بخش تاثیر غیر مستقیم عوامل(تقویت فرهنگ سازمانی، سرمایه اجتماعی، کسب مزیت رقابتی پایدار، کاهش هزینه های بلندمدت، نیروی انسانی و رضایت مشتری) قرار گرفت.
نتیجه گیری: اشتراک گذاری دانش بین افراد، یک فرآیند کلیدی از فعالیت های مدیریت دانش، برای سازمان ها و مراکز مختلف، در جهت ایجاد ارزش و کسب مزیت رقابتی است؛ و در نتیجه با تاثیر مستقیم و یا غیر مستقیم بر روی دانش، به ایجاد ارزش افزوده دانش منجر شود.