چکیده
مقدمه: آگاهى دانشجویان براى بررسى وضعیت آموزش، یافتن نقاط قوت و ضعف، و ارتقاى کیفیت آموزش بسیار ضروری است. آموزش مهارت های بالینی، براى اولین بار در نیمسال دوم 85 - 86 به عنوان بخشى از واحد عملی درس نشانه شناسی دانشجویان پزشکى مرحله فیزیوپاتولوژى دانشگاه علوم پزشکی، مشهد در نظر گرفته شد. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت مندى دانشجویان از کارگاه هاى عملى برگزارشده، انجام شد.
روش کار: ابزار جمع آورى اطلاعات در این مطالعه توصیفى، پرسشنامه اى مشتمل بر سه سوال باز و 12 سوال بسته بود که نظر دانشجویان را در زمینه نظم کارگاهها، آموزش، تمرین، نظارت و تاثیر کارگاه در تغییر نگرش دانشجویان جمع آورى نمود. پرسشنامه ها توسط 66 دانشجو که در کارگاه های احیای قلبی- عروقی، مهارت هاى ارتباطى، مهارت هاى بالینى پایه و معاینه فیزیکی شرکت کرده بودند، به طور جداگانه تکمیل گردید. مجموعا 316 پرسشنامه جمع آورى شد.
نتایج: بیشترین میزان رضایت دانشجویان مربوط به نظم کارگاه ها ( 89 ٪) و داشتن اجازه تمرین ( 89 ٪) و در عین حال کمترین رضایت مندى به مؤثر بودن نظارت اساتید بر تمرین آن ها و ارائه بازخورد مناسب ( 67 ٪) مربوط م یگردید. رضایت دانشجویان در مجموع ( 80 ٪) بوده و تفاوت بین اساتید معنی دار ( 0001 / pبود. اطلاعات به دست آمده از پاسخ دانشجویان به سوالات باز، بیانگر درخواست اکثر دانشجویان ( 74 ٪) برای افزایش فرصت یادگیری و تمرین در واحد مهارت های بالینی پایه و تداوم این آموز شها در بخش های بالینی و درمانگاهی می باشد.
نتیجه گیری: رضایت مندى بالاى دانشجویان بیانگر احساس نیاز زیاد آنها براى یادگیرى عملى این مهارت ها، و تفاوت معنى دار میان اساتید حاکى از ضرورت گزینشی بودن اساتید برگزار کننده این کارگاه ها می باشد.
کلمات کلیدی: رضایت مندى، آموزش عملى، مرکز مهارت هاى بالینى
کلیدواژه‌ها
)