چکیده
مقدمه: هوش معنوی به عنوان زیربنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه های گوناگون زندگی انسان به ویژه پیشرفت وعملکرد تحصیلی دانشجویان دارد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط هوش معنوی با عملکرد تحصیلی کارآموزان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود.
روش کار: دراین مطالعه توصیفی مقطعی 100 نفر از کارآموزان پزشکی به روش در دسترس در سال 98 شرکت کردند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه روا و پایای هوش معنوی بود و معدل کارآموزان برای سنجش عملکرد تحصیلی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی و آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS16 تحلیل شد.
نتایج: میان هوش معنوی (و مؤلفه‌هایش) و عملکرد تحصیلی کارآموزان ارتباط معناداری وجود نداشت (05/0p>). میانگین مؤلفه خودآگاهی، عشق و علاقه، در کارآموزان مرد (28/10±15/44) به‌طور معناداری بیشتر از کارآموزان زن (68/4 ± 62/22) بود (009/0p=). در بین کارآموزان مرد، ارتباط معناداری بین مؤلفه خودآگاهی، عشق و علاقه و عملکرد تحصیلی وجود داشت (025/0p=). میانگین مؤلفه پرداختن به سجایای اخلاقی و هوش معنوی (نمره کل) در کارآموزان متأهل به‌طور معناداری بیشتر از کارآموزان مجرد بود (05/0p>). همچنین در بین کارآموزان مجرد، ارتباط معناداری بین مؤلفه تفکر کلی و بعد اعتقادی و عملکرد تحصیلی وجود داشت (040/0p=).
نتیجه گیری: با افزایش نمره مؤلفه خودآگاهی، عشق و علاقه در بین کارآموزان مرد و با افزایش نمره مؤلفه تفکر کلی و بعد اعتقادی در بین کارآموزان مجرد، میزان عملکرد تحصیلی آنها افزایش معناداری پیدا می‌کند. به نظر می رسد که آموزش های مناسب و مستمر در زمینه هوش معنوی و برنامه ریزی های آموزشی در جهت تقویت ارزش های معنوی دانشجویان، در ارتقای عملکرد تحصیلی دانشجویان موثر باشد.
کلیدواژه‌ها
)