چکیده
مقدمه: سازمانها با توجه به اهمیت آموزش تلاش میکنند، فرصتهایی را برای رشد و بالندگی کارکنان خود فراهم آورند، تا بدین وسیله بتوانند به رسالتها و اهداف خویش نائل گردند، لذا ،شایسته است آموزش شاغلین را جهت بهبود عملکرد و افزایش کارایی آنان مورد توجه قرار دهند. این پژوهش به بررسی کیفیت ارائه خدمات آموزشی ضمن خدمت به کارکنان شاغل در مراکز جامع سلامت شهر مشهد پرداخته است.
روش کار: این پژوهش به صورت توصیفی، تحلیلی در مهر ماه سال 1398 صورت گرفت. جامعه آماری مورد بررسی شامل 1795 نفر از شاغلین در مراکز خدمات جامع سلامت شهر مشهد در همه رشتههای شغلی بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن توسط صاحبنظران مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل دادهها آزمون کولموگرف اسمیرنف ،آزمون اسپیرمن،آزمون ویلکاکسون ،آزمون من ویتنی مورداستفاده قرار گرفت.
نتایج: میان ادراکات و انتظارات کارکنان مراکز جامع سلامت در تمامی ابعاد پنجگانه مورد بررسی کیفیت خدمات آموزشی ضمن خدمت یعنی بعد ملموس (95/0_)، بعد اطمینان (94/0_)، بعد پاسخگویی (85/0_)، بعد تضمین (81/0_) و بعد همدلی (74/0_) به صورت معناداری شکاف وجود دارد و میزان انتظارات از ادراکات ببیشتر می باشد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از وجود شکاف بین انتظارات و ادراکات شاغلین در تمامی ابعاد مورد بررسی میباشد همچنین مشخص شد بیشترین شکاف در بعد ملموس و اطمینان بوده است. تعیین شکاف کیفیت خدمات آموزشی ضمن خدمت میتواند مبنای مناسبی برای برنامه ریزی، اولویت بندی و تصمیم گیری در زمینه تخصیص منابع لازم برای ارتقاء آموزش باشد، پیشنهاد میشود مراکز بهداشت شهرستان برای تخصیص منابع و تلاش به منظور رفع مشکلات و بالابردن کیفیت آموزش، ابعادی که بیشترین شکاف را نشان داده است در اولویت توجه قرار دهند.
کلیدواژهها