چکیده
مقدمه: واقعیت مجازی به عنوان یکی از جدیدترین فناوریها، در زمینههای مختلف از بازیهای ویدئویی تا مسافرت و تحقیقات، به کار گرفته شده است. این فناوری به عنوان یک راهکار درمانی نیز برای برخی اختلالات روانی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، نگرش بیماران مبتلا به اختلالات روانی نسبت به استفاده از واقعیت مجازی هنوز مشخص نیست. به همین دلیل، در این مطالعه، پرسشنامهای با هدف بررسی میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی طراحی شده است.
روش کار: این مطالعه بر اساس مطالعه Megan Liu و همکاران طراحی و پیاده سازی شد. روایی و پایایی پرسشنامه در سال 1400 انجام شد. در این مطالعه برای بررسی روایی محتوایی از ضریبهای CVR و CVI استفاده شد و با کمک روش آلفای کرونباخ، پایایی درونی آن تعیین گردید.
نتایج: پرسشنامه ترجمه شده دارای23 سوال بود که 16 سوال تخصصی آن در 6 بعد مختلف قرار گرفت. شاخص روایی محتوا 8/ 0 تعیین شد که عددی قابل قبول برای این پرسشنامه میباشد. همچنین آلفای کرونباخ 7/. بهدست آمد و همبستگی بین سؤالات در سطح معناداری 0.0001 قابل قبول بود
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر درباره بررسی شاخصهای روایی و پایایی مرتبط با پرسشنامه ذکر شده مشخص گردید که پرسشنامه مذکور از روایی و پایایی مناسبی برای بررسی میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی برخوردار میباشد.
کلیدواژهها