چکیده
مقدمه: یکی از چالش های اصلی در آموزش بالینی، استرس بالینی است که بر یادگیری و وضعیت سلامتی جسمی و روحی دانشجویان پرستاری تاثیر گذار است. این مطالعه با هدف مقایسه عوامل تنش زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان و اساتید پرستاری صورت گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی توصیفی – تحلیلی است در سال 1402 است. 127 نفر از دانشجویان پرستاری کارورز وکارآموز و23 نفر از اساتید و مربیان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد خوراسگان به روش در دسترس انتخاب شدند. ضمن رعایت ﻣﻼﺣﻈﺎت اﺧﻼﻗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻓﺮم رﺿﺎﯾﺖ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ، داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد پرسشنامه سنجش عوامل استرس زای آموزش بالینی( مریدی و همکاران) جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار 24SPSS انجام گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد، بین میانگین امتیاز کل عوامل تنش زا بین سه گروه اختلاف معنی دار آماری وجود دارد(05/ 0 p<). از دیدگاه هر سه گروه اساتید، دانشجویان کاراموز و دانشجویان کاروز، مهمترین عامل تنش زا عوامل مربوط به حیطه احساسات ناخوشایند با میانگین امتیاز (213/82±0/3) بود.
نتیجه گیری: مطابق با نتایج مطالعه حاضر، شناخت عوامل استرس زا، توجه و تمرکز بر ایجاد تجربیات خوشایند در محیط آموزش بالینی توسط مربیان و مسئولین مربوطه و داشتن رفتار مناسب با دانشجویان پرستاری و همچنین آموزش مهارت های مقابله ای با این استرس ها در کارگاه ها به دانشجویان پرستاری توصیه می گردد.
کلیدواژه‌ها
)