چکیده
زمینه و هدف: آموزش یکی از اساسیترین نیازهای جوامع بشری و از محورهای توسعه است و حل مساله یک مهارتحیاتی برای زندگی در عصر حاضر است. مطالعه حاضر با هدف تأثیر آموزش به شیوه سخنرانی( چهره به چهره) و چندرسانهای(مجازی) بر مهارتهای حلمساله پرستاران در سال 1402 انجام شد.
روشمطالعه: پژوهش حاضر نیمهتجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد جامعه پژوهش کلیهپرستاران شاغل در بیمارستان پانزده خرداد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی بود. بعد از توضیح در خصوص اهداف مطالعه و تکمیل فرم رضایت نامه کتبی آگاهانه، افراد دارای معیار ورود با کمک بلوکبندی تصادفی به دو گروه آموزش با شیوه سخنرانی(با استفاده از پاورپوینت و تخته سفید به همراه پرسش و پاسخ) و آموزش چندرسانه-ای (محتوای آموزشی در خصوص مهارتهای حل مساله و تکنیکهای لازم در مقابله با شرایط سخت و سایر محتواها که در قالب کارگاه به صورت گروهی در 4جلسه 2ساعتی در طی 2 روز) تقسیم شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای هر گروه 25نفر برآورد شد. همچنین در گروه آموزش با رویکرد چندرسانهای نیز بعد از پیش آزمون، محتوای آموزشی تهیهشده به صورت سناریو محور در قالب یک فایل فشرده برای شرکتکنندگان این گروه از طریق شبکه های اجتماعی برای شرکتکنندگان ارسال شد. پس از اجرای آموزش، مجدداً دو گروه در پس آزمون ارزیابی شدند و دادهها با کمک نرمافزارSPSS25 با آزمون tگروههای مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: یافتهها نشان داد مداخله بر نمره مهارتهای حل مساله تأثیر مثبتی داشته است(001/0p=).
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش با رویکرد چندرسانهای بر مهارتهای حل مساله پرستاران تأثیر مثبت دارد. توصیه میشود که برای بهبود مهارتهای حل مساله پرستاران از روشهای نوین و خلاقانه تدریس مانند رویکرد چندرسانهای استفاده شود.
کلیدواژهها