چکیده

مقدمه: اخلاق حرفه ای شرط توسعه ی آموزش و به عنوان یکی از عناصر مهم در عرصه آموزش دانشجویان می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان رعایت اخلاق حرفه ای تدریس استادان از دیدگاه دانشجویان می باشد.
روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1402 در دانشکده پیراپزشکی گناباد با مشارکت 103 دانشجو در 4 رشته مختلف هوشبری،رادیولوژی، علوم آزمایشگاهی و اتاق عمل انجام شد. معیارهای ورود عبارت بودند از: مشغول به تحصیل در یکی از رشته های دانشکده پیراپزشکی، تمایل به مشارکت در پژوهش، حداقل یک ترم در رشته آموزشی مد نظر تحصیل کرده باشد. نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی و ابزار پژوهش پرسشنامه اخلاق حرفه ای تدریس استاد سبحانی نژاد بود. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار spss نسخه 20 گردید و جهت تحلیل داده ها از آزمون های تی تک گروهی ، تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده گردید.
نتایج: 67 درصد دانشجویان مونث و 5/84 درصد مجرد بودند. میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان 42/1 ± 65/21 بود. نتایج آزمون تی تک گروهی نشان داد میانگین نمرات مولفه های اخلاق حرفه ای و اخلاق حرفه ای کل در سطح متوسط و بالاتر می باشد. 4/52 درصد دانشجویان اخلاق حرفه ای اساتید را مطلوب گزارش کردند. مولفه های ارزشیابی ایده آل و شناخت یادگیرنده در سطح پایین تری نسبت به بقیه مولفه ها قرار داشتند. مولفه" اشراف بر محتوا" از بالاترین میانگین برخوردار بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه بایستی برنامه ریزی دقیق در جهت ارتقای رعایت اخلاق حرفه ای اساتید مورد توجه مدیران قرار بگیرد. همچنین در زمینه ارزشیابی ایده آل و شناخت یادگیرنده که از میانگین پایین تری برخوردار بودند ، برای اساتید کارگاه های آموزشی و پایش منظم عملکرد پیشنهاد می گردد.
واژگان کلیدی: اخلاق حرفه ای، استاد، دانشجو