چکیده

مقدمه: پاندمی Covid-19 موجب تغییرات اساسی در سطوح گوناگون از جمله سلامت و آموزش عالی شده است. در بسیاری از کشورهای جهان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی جهت تداوم امور آموزشی خود با چالش هایی مواجه و جهت مدیریت این چالش ها از استراتژی های گوناگونی بهره بردند .هدف از مطالعه حاضر شناسایی این استراتژی ها است.
روش : مطالعه به صورت مروری با کلیدواژه های مدیریت˛ استراتژی ˛ آموزشی و کووید-19˛ Strategy˛ Management˛ education˛ Covid-19 ˛ در پایگاه های اطلاعاتی Magiran˛Iran doc ˛Sid˛ Pubmed˛Scopus˛Web of science ˛direct science و Google Scholar در طی 6 سال اخیر جستجو شدند. پس از جستجوی پایگاه های اطلاعاتی نامبرده مطالعات براساس معیارهای ورود وارد پژوهش شدند سپس متن مقالات خوانده شد و چکیده ای متشکل از عنوان˛ سال انتشار˛ کشور مورد مطالعه˛ نمونه های پژوهش و استراتژی آموزشی مورد استفاده تهیه گردید. برای بررسی کیفیت مقالات از دستورالعمل PRISMA که برای بررسی مطالعات مرور سیستماتیک است، استفاده گردید.
یافته ها: در مجموع استراتژی ها به صورت کلی شامل 4 حیطه منابع انسانی˛ تدریس˛ ایمنی بهداشتی و حمایت های مالی و روحی-روانی شناسایی و طبقه بندی شدند. استراتژی های حیطه منابع انسانی عموما حول محور چینش شیفت کاری کارکنان آموزشی و نحوه آن بوده است. استراتژی های تدریس اکثرا بر پایه آموزش از راه دور بوده اند. استراتژی های ایمنی بهداشتی متمرکز بر رعایت فاصله گذاری اجتماعی˛ ضدعفونی کردن اماکن آموزشی و غربالگری کارکنان و دانشجویان بوده و استراتژی های حیطه مالی و روحی-روانی عموما به صورت کاهش هزینه دانشجویان و کارکنان و مشاوره های روانشناختی بوده اند.
نتیجه گیری: آموزش عالی در ایران متناسب با جهان باید بر روی استفاده از آموزش های الکترونیکی و توسعه آن تمرکز و سرمایه گذاری نماید تا در صورت بروز بحران هایی مانند پاندمی کووید-19 بتواند آموزش عالی خود را مدیریت نماید.