چکیده
مقدمه : آموزش بالین جزء حیاتی آموزش در اتاق عمل بوده که در شکل‌دهی مهارت‌های اساسی و توانمندی‌های حرفه‌ای دانشجویان، نقش اساسی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی و عوامل موثر بر آن از دیدگاه دانشجویان رشته‌های اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1403-1402 انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که در سال 1403-1402 در دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد. نظرات دانشجویان کارشناسی پیوسته گروه اتاق عمل و هوشبری مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گرداوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه بررسی وضعیت آموزش بالینی و پرسشنامه بررسی عوامل موثر بر آموزش بالینی اثربخش بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 و روش های آماری تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها : در این مطالعه در مجموع 132 دانشجوی هوشبری و اتاق عمل شرکت کردند. طبق یافته ها، در پرسشنامه بررسی وضعیت آموزش بالینی، مطلوب ترین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری مربوط به حیطه عملکرد مربی بود. میانگین گروه هوشبری در وضعیت آموزش بالینی 60/109 و اتاق عمل 71/121 بود که از لحاظ آماری اختلاف معناداری بین این دو گروه مشاهده شد(P<0.01). میانگین گروه هوشبری در تعیین عوامل موثر بر آموزش بالینی 01/110 و اتاق عمل 76/120 بود که از لحاظ آماری اختلاف معناداری بین این دو گروه مشاهده شد(P<0.05).
نتیجه گیری: وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل در سطح خوب و در دانشجویان هوشبری در سطح متوسط بود. حیطه شرایط محیط بالینی در دانشجویان اتاق عمل و دو حیطه خصوصیات فردی مدرس بالینی و شرایط محیط بالینی در گروه هوشبری اثر بخشی بیشتری بر آموزش بالینی داشتند.
)