چکیده
مقدمه: امروزه از زبان انگلیسی زیاد استفاده می‌شود و متخصصان آموزشی نیز برای نیل بهتر بدان راهبردها و فنون متعددی را پیشنهاد کرده‌اند که یکی از آن‌ها تدریس مبتنی بر مهارت خودرهیابی است. ازین رو پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش زبان انگلیسی مبتنی بر مهارت‌های یادگیری خودرهیابی بر مهارت نوشتاری و درک مطلب دانشجویان علوم پزشکی انجام پذیرفت.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع مداخله با دو گروه(آزمایش و کنترل) بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه آزاد همدان در درس زبان انگلیسی در سال تحصیلی 1403-1404 بود که از این جامعه به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(20 نفر) و گروه کنترل(20 نفر) جایگزین شدند. روش مداخله آموزش زبان انگلیسی مبتنی بر خودرهیابی به مدت 16 جلسه 90 دقیقه‌ای در هفته 2 بار اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مهارت نوشتاری ژانگ(2001) و یک آزمون درک مطلب محقق ساخته مشتمل بر 30 سؤال چهار گزینه‌ای و چهار متن استدلالی بود. تجریه و تحلیل داده نیز با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد جلسات آموزشی زبان انگلیسی مبتنی بر مهارت‌های یادگیری خودرهیابی مؤثر بوده است(P<0/05). بدین صورت که یافته‌‌های حاصل از این پژوهش نشان داد آموزش برنامه مهارت‌های مبتنی بر خودرهیابی در درس زبان انگلیسی بر ارتقای کلیه مولفه‌های مهارت نوشتاری و درک مطلب تاثیر معنی داری داشته است(٠٠٥/٠.(P<
نتیجه گیری: مهارت‌های نوشتاری و درک مطلب از الزامات زمینه‌ای فراگیری زبان انگلیسی است و از اینکه اغلب زبان آموزان دارای دانش پایین در مهارت‌های نامبرده هستند به کارگیری روشی که بتواند در یادگیری بهتر و سریع‌تر این مهارت کمک کند امری ضروریست که طراحی آموزش زبان انگلیسی به صورت یک طرح درس خودرهیابانه این مهم را تسهیل می‌کند.
)