چکیده
مقدمه: از آنجایی که فرسودگی تحصیلی یکی از عمدهترین مشکلات دانشجویان در رشتههای مختلف تحصیلی است، بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی بر اساس نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربی با توجه به نقش تعدیلکننده حمایت خانواده در دانشجویان پرستاری انجام شد.
روش: پژوهش حاضر جزو طرحهای توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که در سال 1403 مشغول به تحصیل بودند و به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 224 نفر از آنها انتخاب شدند، ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو (2007)، مقیاس نگرشهای ناکارآمد وایزمن و بک (1978)، پرسشنامه اجتناب تجربی بوند و همکاران (2011) و مقیاس حمایت خانواده پروسیدانو و هلر (2002) بود. در نهایت دادههای حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و به کمک آزمونهای ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج یافتهها نشان داد که نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربی هر دو با همدیگر 41/0 توان پیش بینی فرسودگی تحصیلی را دارند، هچنین نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز جهت پیش بینی فرسودگی تحصیلی از روی متغیر مضروب نمرات انحرافی نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربی نقش تعدیل گری حمایت خانواده را تایید کرد. این روابط در سطح (001/0>P) معنادار بود.
نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت که نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربی هردو با هم میتوانند تغییرات فرسودگی تحصیلی را پیشبینی کنند و در این میان حمایت خانواده نیز میتواند نقش تعدیل کننده ایفا کند.
کلیدواژهها