چکیده
مقدمه: ارتقا و بهبود کیفیت آموزش بالینی از عوامل تاثیر گذار در پیشرفت حرفه پرستاری است .مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی و عوامل موثر بر آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1403انجام شد .
روش کار:جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل دانشجویان رشته پرستاری در دانشکده پرستاری مامایی شهر قم بود . این مطالعه از نوع توصیفی -تحلیلی می باشد .ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک ، پرسشنامه بررسی وضعیت آموزش بالینی و پرسشنامه بررسی عوامل موثربر بر آموزش بالینی اثربخش بود . نمونه ها به صورت سرشماری انتخاب شدند و اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استخراج شده و با نرم افزار آماری spss-22 آنالیز آماری صورت گرفت.
نتایج: در این مطالعه در مجموع 73 دانشجوی کارشناس پرستاری ترم 7 و 8 دانشگاه علوم پزشکی قم شرکت کردند که معدل آنها برابر با 17/1 ± 13/17 و دامنه آن از 14 تا 03/19 متغیر بود1/30% دانشجویان مذکر و 8/91% مجرد بودند. طبق یافته ها در پرسشنامه وضعیت آموزش بالینی میانگین نمره آن 62/0 ± 04/3 و میانگین نمره عوامل موثر بر آموزش بالینی اثربخش 54/0 ± 87/2 بود . در عوامل موثر بر آموزش بالینی اثربخش بالاترین نمره مربوط به حیطه خصوصیات فردی فراگیران 57/0 ± 26/3 و کمترین نمره مربوط به برنامه ریزی آموزشی 80/0 ± 51/2 بود .
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمره کل پرسشنامه وضعیت آموزش بالینی و همچنین میانگین نمره کل پرسشنامه عوامل موثر بر آموزش بالینی اثربخش در دانشجویان پرستاری علوم پزشکی قم، متوسط است که البته وضعیت نمره آموزش بالینی بهتر از آموزش بالینی اثربخش به دست آمد.
کلیدواژه‌ها
)