چکیده
سابقه و اهداف: روش ادغام به‌عنوان یک استراتژی مهم و کاربردی آموزشی، جهت برقراری ارتباط مؤثر بین اعضای هیئت‌علمی و دانشجویان در فرایند یاددهی – یادگیری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی جایگاه ادغام در برنامه درسی رشته کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت از نگاه ذی نفعان انجام شد.
روش بررسی: مطالعه کیفی اکتشافی با رویکرد تحلیل محتوا در دانشکده پیراپزشکی ساری در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. مشارکت‌کنندگان را مدیران، اعضای هیئت علمی، دانش آموختگان و دانشجویان تشکیل می‌دادند که بصورت هدف‌مند انتخاب شدند و تا رسیدن به اشباع ادامه یافت. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری، با روش ژانگ و ویلدموث تحلیل و برای اطمینان از صحت داده‌ها از معیارهای لینکلن و گوبا استفاده شد.
یافته‌ها: کدهای استخراج شده از 17مصاحبه در 9زیرطبقه و 4طبقه اصلی قرار گرفتند. طبقه تصویر فعلی در دو زیرطبقه«شکاف برنامه درسی و بخش روشن برنامه درسی»، دیدگاه نسبت به ادغام در دو زیرطبقه «مزایا و معایب»، چالش ها در سه زیرطبقه «استادان، دانشجویان و چالش‌های آموزشی»، تدابیر پیشنهادی در دو زیرطبقه «طراحی و ارائه دروس» دسته‌بندی شد. تحلیل مصاحبه‌ها با ذی‌نفعان بر لزوم برنامه‌ریزی ادغام دروس آناتومی و فیزیولوژی و دروس اصطلاحات پزشکی 1 و 2 تأکید شد.
نتیجه‌گیری: جهت اجرای موفقیت‌آمیز ادغام، به‌کارگیری روش‌های تدریس و ارزشیابی مناسب تکوینی و پایانی، به‌کارگیری نظرات استادان به‌منظور تسهیل و اجرای موفقیت‌آمیز و توانمندسازی ایشان، آموزش کارکنان به‌موازات آموزش استادان و دانشجویان، تدوین قوانین و مقررات مرتبط و اجرا نمودن آن‌ها، فرهنگ‌سازی و فرهنگ‌سازمانی متناسب و تخصیص زمان و فضای مناسب ضروری می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
)