چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع نوموفوبیا (بی‌موبایل هراسی) و ارتباط آن با خودناتوان سازی تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی اراک انجام شد.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی است. جمعیت مورد مطالعه شامل دانشجویان کاربر گوشی هوشمند مشغول به تحصیل در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال تحصیلی 1402-1403 بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 250 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه نوموفوبیا ییلدریم و کوریا (2015) و خودناتوان‌سازی تحصیلی ﺷﻮینگر و اﺳﺘﻴﻨﺴﻤﺮپلستر (2011) جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی و معادلات ساختاری و بوسیله نرم‌افزارهای SPSS و PLS انجام شد.
نتایج: نتایج پژوهش نشان داد بیشتر دانشجویان (2/59 درصد) از نظر بی‌موبایل هراسی دارای درجه متوسط بودند. نتایج آزمون همبستگی رابطه معنی داری را بین بی‌موبایل هراسی و تمامی مولفه‌های آن با خودناتوان سازی نشان داد (05/0>p). نتایج آزمون مدلسازی معادلات ساختاری تاثیر مستقیم بی‌موبایل هراسی بر خودناتوان سازی تحصیلی را تایید کرد (001/0>p). جهت رابطه مثبت و شدت تاثیر برابر با 354/0 بود که بیانگر شدت رابطه متوسط بود.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش بر لزوم حمایت از دانشجویان در استفاده آگاهانه، ایمن و مؤثر از فناوری، جلوگیری از استفاده بیش از حد و مضر، انجام فعالیت‌های آگاهی‌بخشی و تدوین/اجرای برنامه‌های آموزشی در مورد استفاده آگاهانه و مفید از فناوری، و شناسایی دانشجویان در معرض خطر ابتلا به اعتیاد به فناوری و انجام اقدامات احتیاطی در صورت لزوم تأکید دارند.
کلیدواژه‌ها
)