چکیده
زمینه و هدف
در سال های اخیر استفاده از فناوری های بر خط در آموزش، فرصت هایی برای استفاده از شیوه های جدید یادگیری وروش های موثرآموزش فراهم آورده است و دانشگاه های مهمی شروع به فعالیت دراین راستا وگسترش آموزش از این روش نموده اند. این پژوهش با هدف امکان سنجی اجرای پروژه یادگیری الکترونیک وبررسی میزان آمادگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی فسا برای شرکت در یادگیری الکترونیکی طراحی و اجرا گردید.
روش کار
جهت شناسایی امکانات وپیش نیازها از پرسشنامه ای استاندارد، دارای ۲۶سوال که در ۶محورتنظیم و با مقیاس۵نقطه ای لیکرت (طیف کاملامخالف تا کاملا موافق) امتیازبندی شده بود استفاده گردید، ودر بین ۲۰۰دانشجوکه به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها
دانشجویان مورد بررسی ۵۳%زن و ۴۷%مرد،که ۶۲%آنهاکارشناس و بقیه در مقطع دکترا بودند.
میانگین نمرات به سوالات مطروحه به ترتیب مربوط به محورمسائل مهم جهت موفقیت دریادگیری الکترونیکی ۵/۶۲، توانایی یادگیری ازطریق رسانه ها ۳/۶۱، دسترسی به فناوری ۶۱، مهارتها و ارتباطات پیوسته ۸/۵۸، گفتگوهای گروهی اینترنتی ۴/۵۵و محورانگیزش ۵/۵۲می باشد.
نتیجه گیری
به طور کلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی فسا دارای توانایی وآمادگی نسبی مناسبی درزمینه یادگیری الکترونیکی می باشند و با توجه به پایین بودن میانگین امتیازات معیار انگیزش دانشجو، باید مسائل انگیزشی همانند حضور استاد به صورت پیوسته، عدم وجود اختلالات شبکه ای و عدم وجود عوامل مخل موجود درخانه بیشتر موردتوجه مسوولین اجرای پروژه یادگیری الکترونیکی در دانشگاه قرار گیرد.
معنی داربودن ارتباط بین مقطع تحصیلی دانشجویان با میانگین کل امتیازات معیارهای مورد مطالعه و آمادگی بیشتر دانشجویان درمقاطع بالاترجهت شرکت دریادگیری الکترونیکی نیزمی تواند مورد توجه مجریان پروژه قرار گیرد.
کلیدواژگان: یادگیری الکترونیکی، آموزش بر خط، فناوری آموزشی بر خط، امکان سنجی
کلیدواژه‌ها
)