چکیده
زمینه و هدف : ارزشیابی کاربرد عملی مطالب آموخته شده در آموزش بالینی منجر به تعیین اهمیت هر درس در طبابت می‌شود. تعیین کفایت بالینی پزشکان عمومی در مواجهه با بیمار مربوط به هر موضوع درسی نیز بیانگر درجه کارآمد بودن آموزش بالینی آن موضوع درسی است. به منظور بررسی ارزش کاربرد عملی هر موضوع و کفایت بالینی پزشکان عمومی در مباحث مصوب آموزشی نورولوژی تحقیق زیر انجام شده است
روش کار: در این مطالعه ۵۰ پزشک عمومی شاغل در مراکز و خانه‌های بهداشتی و ۵۰ پزشک که در بخش های اورژانس بیمارستان های استان خراسان رضوی اشتغال داشتند به طور تصادفی انتخاب شدند. درجه کاربرد عملی سرفصل های مصوب آموزشی بیماری های اعصاب و کفایت بالینی پزشکان به صورت کم و متوسط و زیاد مشخص شد. درجه کاربرد عملی و کفایت حرفه ای هر یک از مباحث تدریس شده بین دو گروه پزشکان شاغل در رسته بهداشتی و درمانی مقایسه شد
یافته ها: ۱۰۰ پزشک با میانگین سابقه پزشکی 5/4 سال بررسی شدند. سرفصل‌های آموزشی شرح حال و معاینه عصبی ، سردرد ، کما ، صرع به ترتیب بیشترین کاربرد عملی را در پزشکان داشته است. درجه کاربردی مباحث کما و حوادث عروقی مغز به طور معنی داری در پزشکان رسته درمانی بیشتر بود. کفایت حرف های در موضوع کما در پزشکان رسته درمانی به طور معنی داری بیشتر بود
نتیجه گیری: گرچه وضعیت کفایت حرفه ای عملی در ۸۵ درصد سرفصل های مصوب آموزشی بیماری های مغز و اعصاب در حد متوسط و کم بوده ولی در سرفصل های آموزشی با درجه کاربردی بالاتر کمبود کفایت بالینی مشکل ساز تر از بقیه موضوعات بیماری های مغز و اعصاب بوده است
واژه های کلیدی: آموزش، بالینی، کاربرد، کفایت
)