اضطراب و استرس ابتلا به کرونا ویروس جدید(کوید-19) در پرسنل درمانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دکتری تخصصی ، مرکز تحقیقات بیهوشی و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.

2 دکتری پزشکی ،مدیریت توسعه شبکه و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.

3 استادیار، دکتری تخصصی گروه اطفال، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

4 مربی، مرکز تحقیقات مولفه های اجتماعی نظام سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

5 دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

6 استادیار، دکتری تخصصی گروه طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

چکیده

مقدمه: کرونا ویروس خانواده بزرگ از ویروس ها هستند که ممکن است باعث عفونت های تنفسی از سرماخوردگی گرفته تا بیماری های شدیدتر مانند مرس و سارس شوند. یکی از عواملی که در روزهای اخیر اضطراب زیادی ایجاد کرده است اضطراب مرتبط با ویروس کرونا است. با توجه به شرایط و ویژگی های محیطی که پرسنل درمانی با بیماران کرونا در ارتباط هستند، هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان اضطراب پرسنل درمانی در مواجهه با پاندمی ویروس کرونا جدید(کوید-19) می باشد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی – مقطعی 204 نفر از پرسنل درمانی شاغل در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان جهرم که در مواجهه یا عدم مواجهه با این بیماری بودند، به صورت نمونه گیری سرشماری در سال 1399وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه مقیاس اضطراب کرونا ویروس(CDAS) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی صورت گرفت.
نتایج: میانگین نمره میزان اضطراب پرسنل درمانی بیمارستان‌ها در زمان پاندمی ویروس کرونا جدید (کوید-19) در شهرستان جهرم 85/29 درصد بوده است. همچنین در پرسنل درمانی میانگین نمره علائم روانی (91/XMR معنی‌داری بالاتر از مردان مشاهده شد (p <0.05). بین متغیرهای دموگرافیک، متغیرهای جنسیت، سابقه خدمت و تعداد اعضای خانوار با اضطراب ارتباط وجود دارد (05/0>p).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه ارائه شده به نظر می رسد رسیدگی و حفظ سلامت روان کارکنان مراقبت های پزشکی در طی مواجه با بیماری عفونی مسری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. این مهم در مورد پزشکان و پیراپزشکان از اهمیت بیشتری برخوردار می یابد. ضرورت دوره های بازآموزی برای پزشکان و پیراپزشکان به صورت مجازی با هدف آموزش و سلامت روان برگزار گردد.

کلیدواژه‌ها