افق توسعه آموزش علوم پزشکی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

پرسشنامه مقالات

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

خط مشی تحریریه

فرایند پذیرش مقالات

سیاست تبلیغاتی

بانک ها و نمایه نامه ها

پرسش‌های متداول

اصلاحات، عقب نشینی ها و مسائل پیش آمده

راهنمای عمومی نویسندگان

راهنمای داوران

راهنمای تنظیم مشارکت نویسندگان

راهنمای تنظیم چکیده صوتی

فرم ها

بررسی تأثیر آموزش مجازی هدفمند بر مهارت معاینه فیزیکی دستیاران تخصصی داخلی

    نویسندگان

    1 دکترای حرفه ای، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    2 استادیار ، فوق تخصص ریه ، شاخه پزشکی خواب ،مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    3 استادیار، متخصص داخلی، گروه بیماریهای داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    4 استادیار، فوق تخصص روماتولووژی، مرکز تحقیقات بیماریهای روماتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    5 استادیار، فوق تخصص بیماریهای گوارش و کبد ، گروه بیماریهای کبد و گوارش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    6 استادیار ، فوق تخصص نفرولوژی، مرکزتحقیقات عوارض پیوند کلیه، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،ایران ،مشهد

    7 دانشجو فوق تخصص بیماریهای گوارش و کبد ، گروه بیماریهای کبد و گوارش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    8 استادیار ، فوق تخصص بیماریهای غدد و متابولیسم ، مرکز تحقیقات سندرم متابولیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

,

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

مقدمه: متاسفانه در سالهای اخیر با پیشرفتهای حاصله در تکنولوژی اقبال عمومی پزشکان به استفاده از معاینه فیزیکی کاهش یافته است و لیکن تمایل به استفاده از پاراکلینیک افزایش یافته است. ما بر آن شدیم  تا در این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش مجازی بر  انتقال مهارت معاینه فیزیکی دستیاران تخصصی داخلی به عنوان نمونه ای از جامعه پزشکی و با توجه به امکانات موجود صورت پذیرفت.
روش کار: این مطالعه به روش نیمه تجربی   بر روی 11 نفر از دستیاران تخصصی سال یک داخلی در سال تحصیلی 97 انجام شد.  ابتدا دستیاران  در آزمون ساختارمند بالینی (OSCE) براساس چک لیست استاندارد ، مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس فیلم ها اموزشی  از 7 فصل شایع مربوط به بیماریهای داخلی به صورت DVD و آنلاین به مدت یک ماه در اختیار آزمون شوندگان قرار گرفت و مجددا دستیاران در آزمون ساختارمند بالینی بعد، مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: مقایسه ی نمره ی تمام ایستگاه ها قبل و بعد از انجام مداخله نشان داد که میانگین مجموع نمره ی کل دستیاران در هفت ایستگاه پس از انجام مداخله با افزایش قابل توجهی همراه بوده است. که در تمامی ایستگاه ها 001/0P< می باشد به جز ایستگاه برونشیت مزمن که 243/0P= می باشد. در نتیجه به جز ایستگاه برونشیت مزمن، در سایر ایستگاه ها تفاوت معنادار بوده است.
نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که استفاده از روش آموزش مجازی هدفمند می تواند شیوه ی مناسبی جهت تقویت سطح مهارت معاینه بالینی دستیاران باشد.

کلیدواژه‌ها

مراجع
1. Zamanzad B, Moezzi M, Shirzad H. Rate of
satisfaction and evaluation of medical students
(interns and externs) from the quality of clinical
education in the Shahre-kord university of medical
sciences-2005 %J Koomesh journal. 2007;9(1):13-
20.
2. McMahon GT MO, Kritek PA, Katz JT. Effect of
a physical examination teaching program on the
behavior of medical residents. Journal of general
internal medicine. 2005;20(8):710.
3. Eslamipour F, Shirban F, Refaei P. Assessment of
dental students' satisfaction of clinical departments
in Isfahan dental school. Iranian Journal Of
Medical Education. 2011;10(5 (29 SPECIAL
EDUCATION)):625-33.
4. Aghakasiri Z, Fazelian P. Evaluation of virtual
education programs of Tehran universities from the
perspective teachers and students: Master Thesis].
Tehran: Tarbiat Moalem University; 2006.
5. Islam MS KS, Miura M, Hayama T. Adopting
knowledge management in an e-learning system:
Insights and views of KM and EL research scholars.
Knowledge Management & E-Learning: An
International Journal. 2011;3(3):375-98.
6. Teo CB CS, Gay K, Leng K. Pedagogy
Considerations for E-learning. International Journal
of Instructional Technology and Distance Learning.
2006;3(5):3-26.
7. Choules AP. The use of elearning in medical
education: a review of the current situation. Postgrad
Med J. 2007;83(978):212-6.
8. Karle H. Global standards and accreditation in
medical education: a view from the WFME.
Academic medicine. 2006;81(12):S43-S8.
9. World Federation for Medical Education
(WFME). Basic Medical Education. WFME Global
Standards for Quality Improvement. Copenhagen
DWO.
10. Ruiz GJ MM, Leipzig RM. The Impact of E-
Learning in Medical Education. Acad Med
2006;81:207.
11. Bates AT. Technology, e-learning and distance
education: Routledge; 2005.
12. Kadivar M, Seyedfatemi N, Zolfaghari M,
Mehran A, Nikdel T. Effectiveness of virtual
education on health care practitioners' self-efficacy
in the neonatal unit. Nursing Practice Today.
2017;4(1):11-20.
13. Dargahi H, Ghazi Saidi M, Ghasemi M. The role
of e-learning in Medical Sciences Universities.
Journal of Payavard Salamat. 2008;1(2):20-9.
14. Qayumi A, Kurihara Y, Imai M, Pachev G, Seo
H, Hoshino Y, et al. Comparison of computer‐
assisted instruction (CAI) versus traditional
textbook methods for training in abdominal
examination (Japanese experience). Medical
education. 2004;38(10):1080-8.
15. Lee B, Zubair MN, Marquez YD, Lee DM,
Kalayjian LA, Heck CN, et al. A single-center
experience with the NeuroPace RNS system: A
review of techniques and potential problems. World
neurosurgery. 2015;84(3):719-26
افق توسعه آموزش علوم پزشکی
دوره 12، شماره 3
مهر 1400
صفحه 50-58
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار