به کارگیری راهنماهای بالینی پزشک خانواده در کارورزی پزشکی اجتماعی و خانواده به منظور ارتقاء صلاحیت بالینی کارورزان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی گلستان سال 1397

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار ، گروه پزشکی - اجتماعی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان،ایران.

2 دانشجوی دکترای برنامه‌ریزی توسعه آموزش عالی، دفتر توسعه ، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.

چکیده

مقدمه: ارزیابی دقیق و عینی صلاحیت بالینی به عنوان یکی از مهمترین جنبه‌های آموزش بالینی دانشجویان پزشکی تلقی می‌شود که در آن توانمندی‌های دانشجو برای حل مشکلات بیماران اندازه‌گیری می‌شود. استفاده از راهنماهای بالینی به عنوان منابع استاندارد و به روز در جهت مدیریت ییماری‌ها، باید با در نظر گرفتن آموزش مناسب، تمرین منظم و به روز رسانی مداوم همراه باشد تا مفید واقع شود. این مطالعه با هدف به کارگیری راهنماهای بالینی پزشک خانواده در کارورزی پزشکی اجتماعی و خانواده به منظور ارتقاء صلاحیت بالینی کارورزان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1397انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می‌باشد. تعداد دانشجویان در این مطالعه 50 نفر به صورت سرشماری بر اساس برنامه‌ریزی امور آموزش دانشکده پزشکی در سال 1397 در دانشگاه علوم پزشکی گلستان بوده است. کارورزان بر اساس انتخاب بخش پزشکی اجتماعی در 4 ماه به صورت دوره‌ای در این مطالعه شرکت کردند. کارگاه دو روزه‌ای به منظور آشنایی با مباحث دوره، اهداف دانشی، نگرشی، مهارتی و روش‌های آموزشی حل مسأله و تکنیک‌های بارش فکر برگزار گردید. سپس کارورزان وارد دو مرکز جامع سلامت انتخاب شده توسط معاونت آموزشی دانشگاه شدند و بقیه دوره را در این مراکز با هدف مسأله‌یابی و ارائه راهکار، استفاده از راهنماهای بالینی و مدیریت بیماران گذراندند. در این مطالعه از یک پرسشنامه در قالب 13 سؤال در حیطه‌های " تاثیر تدریس راهنمای بالینی بر یادگیری و قدرت تصمیم‌گیری"، "طراحی سناریو" و "فعالیت‌های گروهی" با پاسخ‌هایی در طیف لیکرتی چهارگزینه‌ای از کاملا ًموافقم تا کاملاً مخالفم با نمره ۰ تا ۳، استفاده شد.اﻃﻼﻋــﺎت جمع‌آوری شده ﺑــﺎ استفاده از آمار توصیفی در نرم‌افزار آﻣﺎری excel ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳـﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
نتایج: در این مطالعه 50 نفر از کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان شرکت کردند. 80 درصد موافق بودند که تدریس راهنمای بالینی موجب یادگیری ماندگارتری در موضوع مربوطه می‌گردد. 90 درصد موافق با تأثیر راهنمای بالینی در درمان گام به گام بیماران بودند. کارورزان خواهان توجه بیشتر به ویزیت پزشک خانواده، توجه بیشتر به راهنماهای بالینی و الگوریتم‌ها در مدیریت بیماران تحت پوشش مراکز و کاربردی تر کردن مطالب دوره بودند.
نتیجه‌گیری: آموزش راهنماهای بالینی به دانشجویان و تأکید بر اهمیت آن می‌تواند، نقش مهمی در افزایش مهارت و توانمندی آنها در درمان گام به گام بیماری‌ها داشته باشد. در نتیجه کاربردی کردن آموزش مدیریت بیماری‌ها می‌تواند موجب یادگیری عمیقتر در کارورزان شود.

کلیدواژه‌ها

افق توسعه آموزش علوم پزشکی
دوره 13، شماره 2
شهریور 1401
صفحه 70-61

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار