چکیده
مقدمه: فعالیتهای آموزشی هر کشور را میتوان سرمایهگذاری یک نسل برای نسل دیگر دانست که هدف اصلی این سرمایهگذاری توسعهی انسانی یا در واقع رشد آگاهی و تواناییهای بالقوهی انسان است. با توجه به اینکه نظام آموزشی وظیفة سنگینی را بر عهده دارد، لازم است در طراحی و اجرای فعالیتهای آن از مطلوبترین شیوهها استفاده شود. دانشکدههای علوم پزشکی شیوههای خود برای آموزش و ارزشیابی دانشجویان دارند که با پاندمی کووید-19 اکثر این روشها اکنون قابل استفاده نیست و بهناچار شیوههای جدید بایستی جایگزین شیوههای سنتی شود. این تحقیق با هدف تبیین دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی یزد از تحصیل در دوران همهگیری کووید-19 انجام شد.
روش کار: در این مطالعه از رویکرد پدیدارشناسی جهت تبیین دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی یزد از تحصیل در دوران همهگیری کرونا استفاده شد. دادهها بهوسیله مصاحبههای عمیق و نیمه ساختارمند از10 نفر از دانشجویان دورهی بالینی دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد بهصورت حضوری و تلفنی جمعآوری شد. مصاحبهها پس از ضبط بهصورت متن برگردانده شد. جملات و بیانات مرتبط با هدف مطالعه از متن مصاحبهها استخراج، کدگذاری و طبقهبندی شد. تحلیل دادهها به روش تحلیل محتوی انجام گردید.
نتایج: با تحلیل محتوای دادهها، هفت مضمون اصلی شامل: مدیریت در دوران کووید-19 , فعالیت غیردرسی، فعالیت درسی، پروتکلها، آموزش علمی، آموزش مجازی، اضطراب و نگرانی پدید آمد.
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان میدهد دانشجویان دندانپزشکی از آموزش الکترونیکی، سامانه نوید و ارزشیابی الکترونیکی راضی بودند. همچنین بزرگترین نگرانی آنها هنگام تعطیلات عقبافتادگی تحصیلی بوده است.
کلیدواژهها