چکیده

مقدمه: آموزش پرستاری، به عنوان یکی از ارکان کلیدی نظام سلامت، پیوسته به دنبال روش‌های نوین برای بهبود کیفیت یادگیری و مهارت‌های بالینی دانشجویان بوده است. یکی از این روش‌ها، استفاده از محیط‌های یادگیری شبیه‌سازی شده است که به دانشجویان امکان تمرین مهارت‌های بالینی در شرایط نزدیک به واقعیت را می‌دهد. شبیه‌سازی به عنوان ابزار آموزشی، به دانشجویان کمک می‌کند تا فرآیندهای بالینی را در یک محیط کنترل‌شده و بدون خطر برای بیماران یاد بگیرند.
روش کار: روش این پژوهش، سنتزپژوهی می باشدکه شامل ترکیب ویژگیها و عوامل خاص ادبیات تحقیق است. ﺟﺎﻣﻌﮥ آﻣﺎری اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻘﺎﻻت ﻋﻠﻤﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮ و پایان نامه ها در زﻣﯿﻨﮥ شبیه‌سازی مجازی در آموزش پرستاری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﻣﻨﻈﻢ در ﭘﺎﯾﮕﺎهﻫﺎی اﻃﻼﻋﺎﺗﯽPubMed، ،ProQuest،Science irect،Eric،Springer،CINAHL،Scopus و موتور جستجوگر google scholar جمع آوری گردید. ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ورود ﺗﻌﺪاد 116 ﻣﻘﺎﻟﮥ و پایان نامه ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺧﺮوج ﺗﻌﺪاد 69 ﻣﻘﺎﻟﮥ و پایان نامه ﺑﺮای ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﻬﺎﯾﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ.
نتایج: پس از تجزیه‌وتحلیل داده‌های به‌دست‌آمده و بررسی اسناد و پژوهش‌های مرتبط در این زمینه 10مقوله اصلی به دست آمد. مؤلفه‌های اصلی به‌دست‌آمده عبارت‌اند از: بهبود کیفیت یادگیری و توسعه شایستگی‌های دانشجویان، مهارت‌های تیمی، ارتباطی و رهبری، توسعه شایستگی‌های بالینی، عملی و حرفه‌ای، انتقال یادگیری، ایجاد محیط یادگیری مؤثر و نوآورانه، توسعه مهارت‌های بالینی و تصمیم‌گیری، توسعه استدلال بالینی و تفکر انتقادی در محیط‌های بالینی، بهبود ایمنی بیمار، توسعه مهارت‌های شناختی و حل مسئله در آموزش‌های بالینی و بهبود سلامت روانی و عملکرد بالینی در محیط‌های آموزشی.
نتیجه گیری: در مجموع، این بررسی جامع و سیستماتیک که مبتنی بر سنتزپژوهی است، به روشنی نشان می‌دهد که محیط‌های یادگیری شبیه‌سازی شده، با ارائه فرصت‌های بی‌نظیر برای یادگیری فعال و تعاملی، نقشی محوری و تعیین‌کننده در آموزش پرستاری ایفا می‌کنند.