مقایسه تأثیر آموزش به روش سخنرانی و پمفلت بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی شهرستان قائن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس

2 گروه اموزشی پرستاری، دانشگاه آزاداسلامی قاین

3 دانشکده پرستاری و مامایی قاین ، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند ، بیرجند ، ایران

4 علوم پزشکی بیرجند,ایران

5 دانشجوی کارشناسی دانشکده پرستاری قاین

چکیده

مقدمه:دیابت از گروه بیماریهای متابولیک و اختلال چند عاملی است که با افزایش مزمن قند خون شناخته شده و به عنوان اپیدمی خاموش نام برده می شود. امروزه مراقبت و کنترل بیماری های مزمن خصوصا دیابت اهمیت ویژه ای داشته به طوریکه، به کارگیری برنامه های آموزشی مرتبط با سلامتی برای بیماران یک ضرورت بوده و می تواند کلیه ابعاد زندگی آنها را بهبود ببخشد. این مطالعه باهدف بررسی تأثیر آموزش به روش سخنرانی و پمفلت بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی شهرستان قائن انجام گرفته است.
روش کار:این مطالعه نیم تجربی بر روی 60 نفر از بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی شهرستان قائن در سال 1395 انجام گردید که به‌طور تصادفی با پرتاپ سکه، نمونه ها به دو گروه آموزش از طریق روش پمفلت و سخنرانی تقسیم شدند. از دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و خودمراقبتی به عنوان ابزار در این مطالعه استفاده شد و با استفاده از نرم افزار 16 spss و با آزمون‌های فیشر ، کای اسکوئر ، تی مستقل و تی زوجی اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که قبل و بعد از مداخله آموزشی، بین دو روش آموزش به روش سخنرانی و پمفلت، میانگین نمره حیطه های رفتارهای خودمراقبتی افراد تفاوت معناداری از نظر آماری نداشتند. اما مداخله آموزشی به صورت مجزا در هر یک از دو گروه، نشان دهنده تفاوت معنی داری در نمره حیطه های رفتارهای خودمراقبتی در قبل و بعد از مداخله آموزشی در آن گروه بود(p<0.001) .
نتیجه گیری:آموزش رفتارهای خودمراقبتی مبتنی بر هر دو روش آموزشی، موجب ارتقای خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت نوع 2 شد. نتایج این مطالعه می‌تواند در سایر بیماری‌های مزمن و در حیطه‌های مختلف مراقبت‌های پرستاری جهت آموزش و توانمندسازی بیمار و خانواده مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها