اهمال‌کاری تحصیلی ، فرسودگی آموزشی و پیش‌بینی‌کننده‌های آن در دانشجویان علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات بهداشت، ایمنی و محیط و گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت (HSE)،دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایر ان

2 گروه اموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: تعویق‌انداختن وظایف آموزشی اهمال‌کاری تحصیلی نامیده می‌شود و به احساس عدم کفایت آموزشی، فرسودگی آموزشی گفته می‌شود. اهمال‌کاری تحصیلی و فرسودگی آموزشی با عملکرد نامناسب آموزشی همراه می‌باشند. این مطالعه مقطعی با هدف تعیین وضعیت اهمال‌کاری تحصیلی و فرسودگی و پیش‌بینی‌کننده‌ها‌ی آن در دانشجویان علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران به انجام رسید.
روش کار: این مطالعه بر روی 198 دانشجو به روش سرشماری صورت گرفت. ابزار گرد‌آوری داده‌ها مشتمل بر مشخصه‌های جمعیت‌شناختی، ابزار اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و اثبلوم و پرسشنامه فرسودگی آموزشی ماسلاخ بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماریt.test ،ANOVA ، پیرسون کرولیشن و آنالیز رگرسیون خطی به کمک نرم‌افزارSPSS(19)  مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرارگرفت و مقدار 05/0 > P به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار اهمال‌کاری تحصیلی73/11 ± 79/55 و فرسودگی آموزشی36/16 ± 25/52 بود. آزمون پیرسون همبستگی مثبت و معناداری بین فرسودگی آموزشی و اهمال‌کاری تحصیلی نشان داد (01/0P< ). دانشجویان رشته کاردرمانی نسبت به دانشجویان سایر علوم توانبخشی از فرسودگی آموزشی بیشتری رنج می‌بردند ( 002/0 = P ، 372/5 = F ). رشته تحصیلی و اهمال‌کاری تحصیلی از عوامل پیش‌بینی‌کننده فرسودگی آموزشی بودند ( 001/0>P). این دو مؤلفه 43/51 درصد فرسودگی آموزشی در میان رشته‌های علوم توانبخشی تبیین می‌کردند.
نتیجه گیری: اهمال‌کاری تحصیلی و رشته تحصیلی از عوامل پیش‌بینی‌کننده فرسودگی آموزشی بودند. دانشجویان کاردرمانی بیشترین مقدار فرسودگی آموزشی را داشتند. جهت کنترل فرسودگی آموزشی، انجام برنامه‌های مداخلاتی مناسب با توجه به رشته تحصیلی و مقدار اهمال‌کاری تحصیلی توصیه می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

افق توسعه آموزش علوم پزشکی
دوره 13، شماره 4
دی 1401
صفحه 17-6

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار