- XML
- اصل مقاله 3.04 M
- فایل‌های تکمیلی/اضافی
- پرسشنامه1219.pdf
چکیده
مقدمه: با توجه به این که آموزش سرپایی به عنوان یکی از انواع آموزش بالینی در کسب توانمندی‌‌های دانشجویان نقش مهمی ایفا می‌نماید و همچنین اهمیت نظرسنجی از فراگیران به عنوان ذی‌نفعان آموزش سرپایی، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی وضعیت آموزش درمانگاهی در بخش‌‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه کارورزان انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی، توصیفی- تحلیلی بوده که در سال 99 انجام شد. در این مطالعه نظرات کلیه کارورزان دانشگاه علوم پزشکی قزوین (50 نفر) که تمامی درمانگاه‌‌های 8 بخش (داخلی، جراحی، کودکان، زنان، روان‌پزشکی، عفونی، پوست و ENTرا گدرانده بودند، از طریق پرسشنامه روا شدهAmbulatory Care Learning Education Environment Measure (ACLEEM) جمع آوری شد. داده‌‌ها با استفاده از نرم افزار21 SPSS و آزمون‌های توصیفی-تحلیلی در سطح معنی داری کمتر از 0/05 تحلیل شد.
نتایج: در بین 50 کارورز شرکت‌کننده در پژوهش حاضر، اکثریت آن‌‌ها (%66) زن بودند. در مجموع % 80 آن‌‌ها مجرد بودند. میانگین سنی آن‌‌ها نیز 2/14 ± 25/6بود. میانگین نمره کل پرسشنامه ACLEEM در تمام بخش‌‌ها 110/5 محاسبه شد که در طبقه بندی مطلوب گزارش گردید. در میان 8 بخش ارزیابی‌شده در مطالعه جاری، وضعیت 6 بخش آموزشی مطلوب گزارش شد.
نتیجه گیری: علی رغم وجود برخی کمبود‌ها و ضعف‌‌ها، وضعیت آموزش درمانگاهی در بخش‌‌های دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه کارورزان، مطلوب به‌نظر می‌رسد. انجام مطالعات بعدی با هدف ارزیابی کیفیت آموزش درمانگاهی از دیدگاه کارآموزان و اساتید نیز در سطح دانشگاه علوم پزشکی قزوین توصیه می‌شود .
کلیدواژه‌ها
)