چکیده
مقدمه:
عدالت آموزشی که دسترسی برابر به منابع آموزشی را در بر می گیرد، به عنوان یک جنبه اساسی از حقوق دانشجویان، صرف نظر از نژاد، عقیده، رنگ، جنسیت، مذهب، یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی است. فقدان عدالت آموزشی می تواند منجر به فرسودگی تحصیلی دانشجویان شود. این مطالعه با استفاده از تحلیل همبستگی کانونی به بررسی ارتباط بین عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد می پردازد.
مواد و روشها:
مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بوده و جامعه‌ی آماری آن را کلیه دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی 02-1401 می باشد. اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه با استفاده از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی (15 گویه ای) و عدالت آموزشی (14 گویه ای) با استفاده از نمونه گیری در دسترس در تارنمای پرس لاین جمع آوری گردید.
یافته ها:
اکثریت شرکت کنندگان در مطالعه زن (1/64 %)، مجرد (0/74 %)، بومی (7/66 %) و دارای تحصیلات کارشناسی (8/536 %) بودند. میانگین نمره عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی به ترتیب 84/16±18/57 (از 98) و 74/9±03/56 (از 105) بود. نتایج برازش ضریب همبستگی کانونی بین پرسشنامه عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی نشان داد همبستگی بین دو ترکیب خطی اول پرسشنامه ها 962/0- می باشد.
نتیجه گیری:
میانگین نمرات عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سطح متوسطی ارزیابی شد. بین عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی رابطه شدید منفی وجود دارد و عدم وجود عدالت آموزشی منجر به فرسودگی تحصیلی دانشجویان می گردد.
کلیدواژه‌ها
)