چکیده
مقدمه: نیازسنجی آموزشی به عنوان اولین مرحله از طراحی آموزشی عبارت از شناسایی نیازهای آموزشی و درجه بندی آنها بترتیب اولویت است. بهترین روش برای تعیین نیازهای آموزشی اعضای هیأت علمی، یک نیاز سنجی جامع و با در نظر گرفتن همه نقش های اصلی ذکر شده و زیر نقش های آنها خواهد بود. بدین منظور نیاز به ابزاری رواسنجی شده و استاندارد که در بر گیرنده همه نقش های یک عضو هیأت علمی باشد، احساس می شود.
این پژوهش به منظور ارائه ابزار روا و پایا برای نیازسنجی آموزشی اعضای هیأت علمی گروه طب اورژانس و رادیوانکولوژی دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران و تهران انجام شد.
روش کار: روش پژوهش، توصیفی از نوع رواسنجی ابزار بود. در مرحله اول ابزار نیازسنجی آموزشی اعضای هیأت علمی، که در یک مطالعه خارجی به زبان انگلیسی طراحی شده و در متخصصین طب اورژانس مورد استفاده و ارزیابی قرار گرفته بود، به زبان فارسی ترجمه شد. سپس طی جلسات گروهی یا انفرادی با گروه خبرگان نقش ها و سؤالات پرسشنامه مورد بحث قرار گرفت و در نهایت روایی صوری و روایی محتوا ارزیابی شده و در مواردی اصلاحاتی در پرسشنامه اعمال گردید.. برای تعیین روایی سازهای، روش تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی و برای تعیین پایایی، ضریب آلفای کرونباخ مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: یافتهها نشان داد که اغلب گویه های پرسشنامه دارای روایی محتوایی قابل قبول (75/0 تا 1) بود. مقدار شاخص ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون طبقه ای به ترتیب برابر با 82/0 و 83/0 گزارش گردید. تحلیل عاملی وجود روایی سازه در سؤالات پرسشنامه را تأیید کرد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، نسخه فارسی پرسشنامه نیازسنجی آموزشی اعضای هیأت علمی، ابزاری پایا و رواسنجی شده است که می تواند برای مقاصد تحقیقاتی، آموزشـی و عملی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژهها
)